Met spijt bereikte ons deze week het droevige nieuws dat Jan Van Baelen (Frans) overleden is.
Vader van Johan Van Baelen.
Voor iemand als Frans zijn er niet genoeg woorden om te omschrijven wat hij voor Flurky heeft betekend en altijd zal betekenen.
Niet alleen zijn werk voor de club. Want daar wijdde hij zijn hele leven aan.
Van kantine of kleedkamers kuisen, ze tussendoor ook nog eens afsluiten en telkens een oogje in het zeil houden over ons terrein. Moest er iets gemaakt of opgelost worden, één telefoontje en hij stond er.
Dag en nacht was hij er voor onze club.
Stond het gras een millimeter te lang of te kort en iemand maakte er een opmerking over.
Dan kon je er vanuit gaan dat het de week erop tot de millimeter was afgemeten.
Maar Frans was zoveel meer als werken voor onze club.
Tussendoor ging hij wekelijks naar zijn kleinzoon Niel kijken op GSK.
De concurrentie zoals er vaak plagend werd gezegd, maar de woorden van Frans zullen altijd onthouden worden, Het is maar voetbal en zolang iedereen zich amuseert maakt de kleur of club toch niet uit.
Daar hield hij zich ook aan, want hij kwam ook nog regelmatig kijken naar Johan die de Flurky kleuren verdedigde.
Hij maakte ook alles mee bij Flurky de vette en magere jaren.
Flurky A-B en toen zelfs nog Flurky C.
Hij maakte geen onderscheid en was een ECHTE FLURKY in hart en nieren!
Daarom Frans bedankt voor alles vanuit de hele Flurky.
En heel veel sterkte en innige deelneming aan al uw dierbaren.
We zullen je allemaal missen, maar vergeten zullen we U nooit.
